Iedereen maakt fouten (ja, ook jij)
Ik denk dat elke beginnende ondernemer het wel doet: fouten maken. Trouwens, volleerde ondernemers ook. Ach, ieder mens.
Ik ben snel enthousiast. Sommigen noemen het ondoordacht.
Ik noem het: actie vóór analyse. Ik doe vaak eerst en denk er dan pas over na. En soms gaat dat top. En soms… nou ja.
"Spreek ik met de eigenaar van Mollie Toete?"
Twee maanden geleden werd ik gebeld.
"Spreek ik met de eigenaar van Mollie Toete?"
WOW. Dat kwam binnen.
De eigenaar? IK? Van Mollie Toete?
"Eh… ja?" zei ik wat weifelend.
Want ja, ik ben Mollie Toete. En ik doe Mollie Toete. Maar zo aangesproken worden? Dat was nieuw.
Enfin, ze klonk enthousiast en begon over een school, een infokrant, een oplage van 23.000 stuks en…
En ik?
Ik zag mezelf al zitten achter mijn nieuwe iMac, gekocht van de gage.
Illustrator van de krant. Bekend in de regio. Combineren met mijn baan? Ach joh, komt goed.
Tot ze zei:
"We zijn op zoek naar regionale ondernemers die willen adverteren in die krant..."
Oh.
YESSS!
Ik was zó in de jubel-vibe dat ik dacht: weet je wat, ik doe het gewoon.
Publiciteit, here I come. Tijd voor zichtbaarheid.
Ik koos voor de één-na-kleinste advertentie. Nog steeds best wat geld, maar ach – 23.000 lezers, halló.
Ik mocht materiaal aanleveren, zij zouden het mooi opmaken en ik zou het nog kunnen aanpassen tot ik tevreden was.
Zou.
Want daarna werd het stil.
"Het komt wel, het komt wel..."
December kwam eraan, dus ik maakte me geen zorgen. De krant was pas voor half januari.
Ik ging ervan uit dat zij het zouden regelen – ik heb namelijk 0 kaas gegeten van advertentieopmaak.
En toen, op een vrijdag...
klepper-de-klep
De brievenbus. De krant. Dé infokrant.
Huh? Is-ie al klaar?
Ik wist van niks. Geen proef, geen goedkeuring.
En daar stond-ie hoor. Míjn advertentie.
Met een fotootje. En tekst in zulke kleine sierlettertjes dat niemand het kan lezen.
En… ik was zó enthousiast geweest dat ik vergeten was mijn website erbij te zetten.
Niemand weet wat dit is. Niemand gaat dit lezen. Niemand gaat dit zien.
De les? Die is hard én helder
💸 Daar ging mijn money. Het geld dat ik verdiende met mijn passie.
Waarschijnlijk geen klant voor terug. Maar goed – ik had wel even een grote deal aan mijn broek hangen. Soort van.
Misschien luisterde het universum mee. Misschien had ik dit gewoon nodig.
Want wat ik leerde?
Als ondernemer ben je ZELF verantwoordelijk. Voor álles.
Dat dus.
Dust yourself off
Wat zong Aaliyah ook alweer?
“Dust yourself off and try again.”
Doe ik hoor. Zo ben ik dan ook weer wel.
Laat je me weten wat je vindt?
Ik vind het super leuk als je een reactie achterlaat onder mijn blogs!
Reactie plaatsen
Reacties